నలోపాఖ్యానం - పంచనలీయమ్

నలోపాఖ్యానం కొనసాగింపు, పంచనలీయ ఘట్టం...

నలరూపంలో ఉన్న ఆయిదుగుర్నీ వాగ్దేవి ఎంత చతురతతో వర్ణించిందో తెలుసుకోవాలంటే, కౌముది మాసపత్రిక ఆగష్టు సంచికలో వ్యాసకౌముది విభాగంలో చూడగలరు.

కౌముది పత్రికాసంపాదకులకు నా ధన్యవాదాలు.

దమయంతీ స్వయంవరం - ౩

దమయంతీ స్వయంవర ఘట్టం జరుగుతూ ఉన్నది..పలుకుబోణి తేటపలుకుల కోసం, నా నలోపాఖ్యానం కొనసాగింపు, కౌముది మాసపత్రిక జులై సంచికలో వ్యాసకౌముది విభాగంలో చూడండి...

దమయంతీ స్వయంవరం - ౨

అసలు స్వయంవరమంటే ఏంటి? ఎల్లా జరుగుతుంది? మన సినిమాల్లో చూపించినట్టు రాకుమారి వరమాల పుచ్చుకుని సభలో నడుచుకుంటూ వెళ్ళి నచ్చినవాళ్ళ మెళ్ళో మాల వేసిరావడమేనా!
అసలు స్వయంవరపద్ధతి తెలుసుకోవాలనుందా!
అయితే కౌముది పత్రికి జూన్ సంచిక, వ్యాసకౌముది విభాగంలో నా నలోపాఖ్యానం కొనసాగింపు చదవండి.

ఎంతో సహనంతో నా వ్యాసాల్ని ప్రచురిస్తున్న కౌముది సంపాదకులకు నా బ్లాగు ముఖంగా ధన్యవాదాలు తెలియజేసుకుంటున్నాను.

దమయంతీ స్వయంవరం

నలోపాఖ్యానంలో "దమయంతీ స్వయంవర" ఘట్టానికి వచ్చేశాం. నన్నయ్యగారు క్లుప్తంగా నాలుగు పద్యాల్లో ముగించిన ఈ ఘట్టాన్ని విస్తరించి రాస్తున్నాను, అందరికీ అసలు స్వయంవరం అంటే ఏంటి, ఆ పద్ధతులూ, సంప్రదాయాలూ తెలియాలని. మొత్తం మూడు లేదా నాలుగు భాగాలుగా వస్తుంది ఈ ఘట్టం.

మొదటిభాగం కోసం కౌముది మాసపత్రిక, "వ్యాసకౌముది" విభాగంలో చూడగలరు.

నలోపాఖ్యానం - నలదౌత్యం

నలుడే దూతగా మారి దమయంతి వద్దకు వెళ్ళిన వైనం. అరుదైన రాయబారం, నలదౌత్యం..
కౌముది మాసపత్రిక, వ్యాసకౌముది విభాగంలో(నలోపాఖ్యానం) చూడండి.

దూత్యసిద్ధి - దమయంతీ విరహము - స్వయంవర ప్రకటనము

నలోపాఖ్యానం కొనసాగింపు......

ఈ వ్యాసంకోసం కౌముది మాసపత్రికలో వ్యాసకౌముది విభాగంలో చూడగలరు.

లంకె కోసం ఇక్కడ నొక్కగలరు.

నలోపాఖ్యానం - హంసదౌత్యం

నలదమయంతుల కలయికకు కారణభూతమైన హంస గురించి, అది చేసిన దౌత్యం గురించి ఈ వ్యాసంలో వ్రాశాను.

వ్యాసంకోసం, కౌముదిలో వ్యాసకౌముది విభాగంలో చూడగలరు.....

ఇక "కౌముది" లో నా పురాణ పఠనం - "నలోపాఖ్యానం"

ఎప్పటినుంచో అనుకుంటున్న ఈ నలదమయంతుల కథ ఇక "కౌముది పత్రిక"లో కొనసాగిస్తాను. ప్రచురిస్తున్న, సాహితీ ప్రియులు "కౌముదిపత్రిక సంపాదకుల"కు నా ధన్యవాదాలు. ఎప్పటిలానే నా ఈ చిన్న ప్రయత్నాన్ని మీరంతా ఆదరిస్తారని, ఆశీర్వదిస్తారని భావిస్తున్నాను. తప్పులుంటే మన్నించి చెప్తే, తెలుసుకుని ఒద్దికతో మార్చుకుంటాను. సాహితీప్రియుల విలువైన సలహాలు నాకు మార్గదర్శకాలు....

ఈ వ్యాసాలకోసం కౌముది జనవరి సంచిక, వ్యాసకౌముది విభాగంలో చూడవచ్చు....

విశ్వనాథ వారి నాయికలు - రణరంభా దేవి

ఎప్పటినుంచో మొదలెడదామనుకున్నది ఇప్పటికి కుదిరింది. ఇక వరుసగా రాయటానికి ప్రయత్నిస్తాను.

"మాలిక పత్రిక" లో నా వ్యాసం కోసం ఇక్కడ చూడండి.
"మాలిక పత్రిక" మరిన్ని కొత్తహంగులు కూర్చుకుని "శ్రావణపౌర్ణమి" సంచికగా మీ ముందుకొచ్చింది....

LOVE IS NOT DIVINE; ప్రేమ దైవమూ కాదు; పెళ్ళామన్నా, భార్యన్నా ఒకటీ కాదు

"ప్రేమే దైవం", "LOVE IS DIVINE" ఇవి ఈ రోజుల్లో సినిమాల్లో,సీరియళ్ళలో చూసి యువత ముక్కుకెక్కించుకుంటున్న పవిత్ర వాక్యాలు...."అసలు ప్రేమంటే ఏంటో, దైవమంటే ఏంటో తెలుసుకుని మాటాడదాం,మరీ చిలకపలుకులు పలికితే ఎలా?" అన్న కాస్త ఇంగితం కూడా ఈ జనాలకి తట్టదు....

పాశ్చాత్య(ఎందుకో నాకు ఈ పదం అంతగా నచ్చదు....వాళ్ళకి మనం ’తూర్పు వాళ్ళం’ అయ్యామని, వాళ్ళని ’పడమటివాళ్ళు’ అని పిలవాలా?....’మ్లేఛ్ఛులు’ సరైనపదం నాకు మట్టుక్కు నాకు) నాగరికత మన నెత్తిమీద రుద్ది,బుఱ్ఱల్లోకి సూదులుపెట్టి మరీ ఎక్కించివెళ్ళిన భావజాలాల్లో ఇది ఒకటి......ఇప్పుడు అంత ఎక్కువగా కనపడట్లేదు కాని అప్పట్లో చక్కగా సమాజాలు పెట్టి మరీ ఈ "ప్రేమ" తత్త్వాలు ప్రచారం చేసేవాళ్ళట......"ఫ్రీ లవ్ అసోసియేషన్","డివైన్ లవ్" ఇలాంటి సమాజాలు పెట్టి మరీ జోరుగా ప్రచారం చేసేవాళ్ళు....మనలో పైత్యం ప్రకోపించిన కొన్ని వెఱ్ఱి తలకాయలు ఆ సమాజాలకి వెళ్ళి జీవితాన్ని "తరింప"జేసుకునేవాళ్ళట!

"ఫ్రీలవ్" అంటే ’ఉచిత ప్రేమ’ కాదండోయ్! "విడి ప్రేమ" అనట! అంటే పెళ్ళాం దగ్గర ప్రేమ లేదనుకుంటున్న మగ మహారాజులు,మొగుడి ప్రేమ చాలట్లేదనుకున్న స్త్రీమూర్తులూ అక్కడికి వెళ్ళి అక్కడ వాళ్ళకి కావాల్సినంత "విడి ప్రేమ" పొందొచ్చట! "మనుషులంతా సమానం, అందరికీ అందరూ సమానంగా ప్రేమ పంచాలి" ఇలాంటి పిచ్చి నినాదాలు పెట్టుకుని అక్కడ ఉపన్యాసాలు గుప్పించి,చక్కగా బుఱ్ఱ్రల్ని మార్చేవారు.ఎటువైపుకి? వాళ్ళ దృష్టిలో స్త్రీ,పురుషుల శారీరక సంబంధం మాత్రమే ప్రేమ కాబట్టి ఆ దిశగా వాళ్ళ కార్యనిర్వహణ చక్కగా జరిగేది...అందరికీ సమానంగా "ప్రేమ" పంచాలి కాబట్టి, "బహు"జన సాంగత్యం అక్కడికి వెళ్ళినవాళ్ళందరికీ చక్కగా సిద్ధించేది.....

ఎవరన్నా నిజమైన ప్రేమపిపాసులు(LOVE SICK MINDED) పొరపాట్న అక్కడికి వెళితే అంతే! ఎటూ తేల్చుకోలేని సంధిగ్ధావస్థలో పడి, నిజమైన ప్రేమ వీళ్ళ దగ్గర దొరుకుంతుదేమో, వీళ్ళ దగ్గర దొరుకుతుందేమో అని వెతికి వెతికి, అటు మానసికంగా,ఇటు జీవితపరంగా దగాపడి, అంతకు ముందున్న కాస్త ప్రశాంతత కరువై, చివరికి మతులు పోగొట్టుకునేవాళ్ళు...అసలు ఈ సమాజాల ముఖ్య ఉద్దేశ్యం,"సుసంపన్నంగా,పటిష్ఠంగా ఉన్న భారతీయ కుటుంబ సంస్కృతిని,వివాహ వ్యవస్థని కూలదోయడం".....చాలావరకు వాళ్ళు సఫలీకృతులయ్యారనే చెప్పుకోవచ్చు...సమిష్టి కుటుంబాలు విఛ్ఛిన్నం కావడం, ఈనాడు కనిపిస్తున్న సహజీవనాలు వారి విజయానికి తార్కాణాలు...

అలా మొదలై, ఈ రోజు అల్లాంటి సమాజాల అవసరమే లేకుండా, మన సినిమా రచయితలు, వారిని అనుసరిస్తూ యువత, చక్కగా వారి ఆశయాల్ని పండిస్తూ కొనసాగిస్తున్నారు....

అసలు ఈ "ప్రేమ","వివాహం" అన్న పదాలకి అర్థం తెలిస్తే, వాళ్ళ భావాల్ని కొనసాగించుకున్నా కనీసం ఈ పదాల్ని వాడకుండా ఉంటారేమో!

ప్రేమంటే, అదేమీ దివ్యమైన వస్తువు కాదు, బ్రహ్మపదార్థం అంతకన్నా కాదు....ప్రేమంటే, "ప్రీ‍ఞ్ తర్పణే కాఁతౌ" అన్న ధాతువునుండి పుట్టిన శబ్దం....దానిమీద "ఇమనిచ్" అన్న ప్రత్యయం చేరితే "ప్రేమ" అవుతుంది.....అంటే, "సంతోషించుట, తృప్తి పడుట, ఇష్టపడుట, ప్రకాశించుట" -- అని అర్థం... అంటే, ఒక పురుషుడు కాని, స్త్రీ కాని మఱొక వ్యక్తిని ఇష్టపడటం ప్రేమ. వాళ్ళిద్దరూ కలిసి తగాదాలూ,కుమ్ములాటలూ లేకుండా ఉండటం....అప్పుడు ఇద్దరికీ మధ్య ఒక బంధం ఏర్పడుతుంది...ఒకళ్ళందు ఒకళ్ళు స్నిగ్ధులవుతారు[అతుక్కుంటారు :-)]....అనురాగ బద్ధులవుతారు..వాళ్ళు చేసే పనులు వీళ్ళకిష్టం,వీళ్ళు చేసేవి వాళ్ళకిష్టం....కామవిషయమైన(కామం=కోర్కె; మోహం మాత్రమే కాదు) తృప్తి ఒకళ్ళ వల్ల ఒకళ్ళకి కలుగుతుంది కాబట్టి అలాంటి తృప్తి మోక్షం కాదు,వైరాగ్యం కాదు.....కాబట్టి దాన్ని"దైవం" అనలేం..అది దివ్యమైన వస్తువు కాదు....అది జీవితంలో ఒక సుఖ సాధనం మాత్రమే!

అసలు ఈ మోక్షం,వైరాగ్యం,బ్రహ్మ పదార్థం,దివ్యం,దైవం....అన్నీ వట్టి బూటకం(ట్రాష్) అంటారా...అల్లాంటప్పుడు దానిని వట్టి "ప్రేమ"గా చూసుకోండి, లేదా దానికి మీకు నచ్చిన వేరే పేరు పెట్టుకోండి....ఈ "ప్రేమే దైవం","LOVE IS DIVINE" లాంటి వెఱ్ఱి కూతలు దేనికి......కొన్ని జన్మలకి అంతే, యదార్థ వస్తు పరిజ్ఞానం ఎన్ని జన్మలెత్తినా కలగదు.....

"మూఢతకు మొదలేమి తుదియేమి - మొగిడిపోయెడు మనసు
గాఢమగు చీఁకటిని గప్పుకొన్నదిలే - జమిలి దుప్పటివోలే కప్పుకొన్నదిలే

మూఢమందే క్రమ్ముకొను వేళ - మొగుడు కన్నులయందు
కూడి యేవస్తువును గోచరించదులే - ప్రతిబింబమునుబోలె గోచరించదులే

వాడవాడల తిరుగు బైరాగి - బోడిపాటలయందు
కాడినీ వొక వెలను కట్టబోవవులే - చిల్లిగవ్వంతైన కట్టబోవవులే"

మరి మన సంప్రదాయం ప్రకారం పెళ్ళాడిన స్త్రీ,పురుషులు ఎలా దివ్యాన్ని తలకెత్తుకుంటారు? అసలు ’వివాహమం’టే ఏంటి? వివాహం అంటే " విశేషముగా వహించునది" అని అర్థం...విశేషంగా అంటే ఇక్కడ ఐహికంగా ఈ జీవితంలో మాత్రమే కాక పారలౌకికంగా కూడ అని అర్థం. అంటే, పరలోకంలో, చనిపోయిన తర్వాత మనం కాబోయే మార్పులకు సానుకూలపడటానికి ఈ జన్మలో కొన్ని కార్యాలు చెయ్యాల్సి ఉంటుంది. అలాంటి పనులు స్త్రీ పురుషులు కలిసి దంపతులుగా ఏర్పడి ఇక్కడ చేస్తారు.అప్పుడది వివాహం అవుతుంది....అలా ఎలా అవుతుంది? సమంత్రకంగా,తంత్రక్రియా రూపంగా జరిగిన వివాహంలో ఉద్భవించిన శక్తి ఆ ’దృఢ బంధా’న్ని ఏర్పరుస్తుంది......

కాని పెళ్ళాం, భార్య ఒకటి కాదు....పై విధంగా పెళ్ళి జరిగి ఆ పారలౌకికమైన బంధం ఏర్పడితేనే "పెళ్ళాం"......మరి "భార్య" అంటే????.....’భార్య’ అనగా ’భరింపబడునది’ అని, ’భర్త’ అనగా భరించువాడు అని అర్థం.....అంటే ఈ రోజుల్లో సహజీవనం చేసేవాళ్ళని కూడా భార్యాభర్తలనొచ్చు...."అక్కడ భరించేదేముంది, ఇద్దరూ ఉద్యోగాలు చేసి ఎవరి జీతం వాళ్ళు తెచ్చుకుని, స్వపోషణ చేసుకుంటున్నారు కదా" అంటారేమో! ఇక్కడ భరించటమంటే శరీరాన్ని మాత్రమే భరించటం కాదు. లోకంలో ఆ స్త్రీ ప్రతిష్ఠనో, అప్రతిష్ఠనో పురుషుడు భరిస్తాడు. ఆమె మర్యాదని భరిస్తాడు,కాపాడతాడు. ఆమె బ్రతుకులోని లౌకికమైన సమంజసతని భరిస్తాడు. అలా కాకపోతే ఆ స్త్రీ బహు పురుషులచేత వాంఛింపబడుతుంది.........

విశ్వనాథ వారి తత్త్వాలు -- మనసు-కడలి

ముందుపాట పాడిన తర్వాత, బైరాగిని అక్కడే ఉన్న యువకుడొకడు ఇంకో పాట పాడమని అడుగుతాడు..అప్పుడు ఈ పాట పాడతాడు...

మనసులో కలవరము వున్నది
కడలిలో కలవరము వున్నది

మనసు లోకపు హద్దులో విరుగున్
కడలి చెలియలికట్టలో విరుగున్

మనసులో కలవరము హెచ్చిన
కడలిలో కలవరము పొంగిన
మనసు లోకపుకట్ట తెగి పోవున్
కడలి చెలియలికట్ట తెగివచ్చున్

మనసు లోకపు కట్ట తెగితే
కడలి చెలియలికట్ట తెగితే
మనసు చచ్చిన ప్రేతకళలీనున్
కడలి భైరవు కాలిమువ్వలగున్....

అది విన్న యువకుడు "ఇందాకటి పాట బాగుంది,పాటలా ఉంది..ఇదేదో కవిత్వంలా ఉంది" అంటాడు..దానికి బైరాగి,"మీరేదో చదువుకున్నవారిలా ఉంటే ఇది పాడాను"..అంటాడు.......

కథాసారం మెత్తం ఈ కవితలో చెప్పేస్తారు...జరగబోయేదానికి చిన్న హెచ్చరికలా చెప్పినా వినిపించుకునే పరిస్థితుల్లో ఆ యువకుడు ఉండడు....మళ్ళా మధ్యలో ఇంటిముందుకు వచ్చి పాడినప్పుడు ఆశ్చర్యపోతాడు.....